Τρέξτε να δω που θα φτάσουμε!

Είναι δουλειές που όταν σε βάζουν σε όρια...απλά δε μπορείς...δεν ξέρω αν εγώ είμαι η περίεργη, παρατήρησα όμως και τα πρόσωπα των συναδέλφων μου όταν ήχησε στα αυτιά μας η λέξη "παρουσιολόγιο"...Ε, ας βγάλουμε και έναν "παρουσιολόγο" τότε..τον καλύτερο συνάδελφο...!Τι να πω!

Μπορεί κάποιος που δουλεύει για παράδειγμα στο δημόσιο...να διαβάσει τα παραπάνω και να του φανούν κάπως...εμείς όμως είμαστε άλλοι κατάσταση, άλλη "πάστα", άλλη φάση εντελώς για να το πω πιο απλά...

Δε μπορεί κάποιος που δεν είναι εντάξει να έχει τέτοιες απαιτήσεις...!; κι όμως μπορεί..
κι ας μην έχουμε ασφάλιση, κι ας κάνουμε και άλλες δουλειές για να τα βγάλουμε πέρα ή έστω για να μπορούμε να πάμε σε ένα γιατρό!

Και μετά σου λέει G700! Αυτό δεν είναι μόνο η Γενιά τον 700, είναι η γενιά των "χίλιων κομματιών"..αυτών που δεν έχουν προσωπική ζωή και αυτών που δεν έχουν χρόνο ούτε καν να ερωτευτούν! Και ναι, αυτό είναι πρόβλημα...

Ταλαιπωρία δίχως νόημα και πάλι!

Λήγουν την Παρασκευή οι αιτήσεις για τους ωρομίσθιους και αναπληρωτές καθηγητές για το σχολ. έτος 2008- 2009. Στο κτίριο της Σαπφούς λοιπόν χθες συνέβαινε το αδιαχώρητο. Δε λέω οι υπάλληλοι προσπάθησαν για το καλύτερο …πώς όμως γίνεται να εξυπηρετηθούν όλες οι ειδικότητες από μόλις τρία άτομα; Η μάλλον δύο αφού ο ένας μονίμως έκανε διάλειμμα; Δε θα αναφερθώ ιδιαίτερα σε όλους όσους: «Απλά μια ερώτηση να κάνω», γιατί απλά κι εγώ μια «αίτηση να δώσω!» θέλω. Υπάρχουν στην είσοδο «Πληροφορίες» κύριοι μου!
Και όλα αυτά στην εποχή του διαδικτύου, που όπως είπε και κάποιος αγανακτισμένος: «παπούτσια από Αμερική μπορώ να αγοράσω, μια αίτηση στο ΥΠΕΠΘ όμως ηλεκτρονικά, γιατί δε μπορώ να κάνω»; Ε, ναι ταλαιπωρία δίχως νόημα, που κάποια στιγμή πρέπει να λάβει τέλος και στη χώρα μας!
Και φυσικά χωρίς αυτό να σημαίνει ομαδικές απολύσεις!
ΕΛΕΟΣ! Γιατί να πρέπει να χάνουμε ένα ολόκληρο πρωινό για να παραδώσουμε μια αίτηση;
Μας ρωτούν αν μπορούμε να το διαθέσουμε; Η αν μπορούν να μας το χαρίσουν οι εργοδότες μας; Δεν περιμένουμε όλοι από αυτό, για να ζήσουμε, ούτε αυτό για να δουλέψουμε!

Πρώτη Μαίου

Από χθες το βράδυ αγχώθηκα, για το πώς θα μεταφερθώ στη δουλειά μου, στο κέντρο...βλέπετε διάφορα δημοσιεύματα "φρόντισαν" να μας αγχώσουν... δε θα έχει λεωφορεία, δε θα έχει ταξί κτλ...τι να πεις!
Οφείλω να ομολογήσω ότι έφτασα νωρίτερα από κάθε άλλη φορά, η διαδρομή του λεωφορείου ήταν διάρκειας μόλις 15 λεπτών, ενώ άλλες φορές φτάνει και τα 50. Η δε πόλη ήταν "όμορφα" άδεια... Άδεια, ναι...
Στις συγκεντρώσεις τα άτομα μπορούσες να τα μετρήσεις με άνεση. Η δε ηλικία τους άξια αναφοράς (45-65)... Υπήρχαν βέβαια και οι νεολαίοι, με το classic κόκκινο μπλουζάκι του Τσε...! Κι ας φώναζαν από τα μεγάφωνα ότι σήμερα δεν είναι αργία, αλλά απεργία..
Δυστυχώς όμως ξέρω ότι οι περισσότεροι γνωστοί μου δουλεύουν, ενώ όσοι δε δουλεύουν άδραξαν την ευκαιρία και απολαμβάνουν τον ήλιο σε κάποια εξοχή...
Δεν ξέρω αν οι εποχές "φθείρονται", πάντως οι συνήθειες αλλάζουν...