Τρίτη 17 Μαρτίου 2009

Καληνύχτα....

Κοιμήσου τώρα… Τώρα μπορείς να ηρεμήσεις. Είμαστε οι δυο μας. Επιλέξαμε να είμαστε οι δυο μας…Κοιμήσου και δε θα αφήσω κανέναν να σε πειράξει, κανέναν να σε ξυπνήσει, μα σίγουρα κανέναν να σε «χαλάσει»….
Αυτή η φορά θα είναι διαφορετική, το νιώθεις κι εσύ…
Μείνε για όσο θέλεις, φτάνει να ηρεμήσεις.
Δε θα σου βάλω όρους, τουλάχιστον όχι σαν αυτούς που έχεις συνηθίσει, όχι σαν αυτούς που σε ενοχλούν και όχι σαν αυτούς που δε σου αρέσουν…
Μόνο ένα πράγμα θα σου ζητήσω, και θα στο ζητήσω με αγάπη
Με πολλή αγάπη για σένα και εμένα...όταν ξυπνήσεις....Χαμογέλασέ μου!
Σου αξίζει δεν νομίζεις; Μου αξίζει…, διαφωνείς;

3 σχόλια:

Φρόσω Παπαδοπούλου είπε...

κι εσύ?
της χαμογέλασες άραγες πρώτη εσύ?

estellit είπε...

mallon oxi e?

Φρόσω Παπαδοπούλου είπε...

μμμμναι..
μάλλον οχι...
αλλά το αστείο είναι οτι μπορούμε να ξαναγράψουμε κάθε ιστορία απ την αρχή
-ακόμα και τον προσωπικό μας μύθο δηλαδή..!

ΥΓ.
καλά οκ, μπορέι να είναι και μαγικό
-δεν θα μαλώσουμε γι αυτό..:-Ρ