Τετάρτη 18 Μαρτίου 2009

Άσπρο... στο δρόμο για Βασιλίτσα


Κι επειδή που και που αποτυπώνω και κάτι...και μια και κατάφερα να τις ανεβάσω (!), σκέφτηκα και να τις μοιραστώ...έτσι για να σπάσει λίγο και η απαισιοδοξία του blog...
και για να θυμόμαστε ότι θα πρέπει κάποιες στιγμές να αφήνουμε ίσως αυτήν την "κακιά" καθημερινότητα που μας ρουφάει...και να βλέπει και κάτι όμορφο το ματάκι μας...εκτός από γκρι...ξέρεις εκείνο το "τσιμεντί", θα έλεγα καλύτερα...


















Υγ...οκ για μια γεύση είναι...ο ερασιτεχνισμός θα διορθωθεί σύντομα!

1 σχόλιο:

Monokerws είπε...

Πού είσαι συ; Τι κάνεις; Είσαι καλά; Πότε θα πιούμε καφέ; Καλημέρα Στελλίνι...