"Δε θέλω καρδιά μου να κλαις"

Είχα μια κουβέντα χθες... κι ετσι απλά (όσο απλό μπορεί να είναι, που δεν ξέρω αν μπορεί)... θυμηθήκαμε τον Άσιμο, όταν γύρισα τον "άκουσα" πάλι... κάτι που είχα χρόνια να κάνω είναι η αλήθεια...και κακώς...
Δε θα σχολιάσω τίποτα άλλο, έτσι για να μην χαλάσω, αυτό που ακολουθεί..:

"Τον πόλεμο μισώ, κι απ' τη ζωή αποζητώ
Να μη μου μείνει μόνο το παράπονο
Κι ας ήταν μια φορά, να μ' είχες πάρει αγκαλιά
Το ξέρω σου ζητώ πάρα πολλά.........

Δε θέλω καρδιά μου να κλαις για όσα περάσαμε χθες,
χαλάσανε τόσα πολλά μα βρες μονοπάτι ξανά,
δεν ξέρει ο κόσμος να ζει, κατέβα να πάμε πεζοί,
εκεί που καθένας ζητά να βρει τη μιλιά του ξανά".......(Ν. Ασιμος)